Social Icons

The Unofficial Greek
Roy of the Rovers
fan club

Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2011

Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011

Roy of the Rovers... at the Manchester derby!


To mark the biggest match of the season, Sportsmail brings back legendary football comic book hero Roy of the Rovers.

Old Trafford, Sunday, October 23. The 161st Manchester Derby. Champions United v super-rich City. The top two teams in the country. It's the hottest ticket in football and United fan Neil Mason has managed to get his hands on a pair! It means Neil can take his seven-year-old son Ben - a new City follower - to his first ever Barcalys Premier League match...

CLICK HERE TO VIEW AN ENLARGED VERSION OF ROY OF THE ROVERS' LATEST ADVENTURE IN THE MANCHESTER DERBY

Δευτέρα 8 Αυγούστου 2011

Ο Ρόυ ξαναγυρίζει


Εξαιρετικό blοg του φίλου Νίκου Νικολαϊδη, με δημοσίευση της πρώτης ιστορίας του Ρόυ, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "Ζαγκόρ", μεταξύ άλλων। Επισκεφθείτε το εδώ

Τρίτη 19 Ιουλίου 2011

Αγόρι, Μπλεκ, Ταρατατά και Μπόμπος

"...Μεσημέρι, καλοκαίρι, διάβαζα στο Αγόρι τα κατορθώματα του Ρόι της Ρόβερς ή στον Μπλεκ τα αντίστοιχα του Μπεν Λίπερ, του Τερματοφύλακα - Γιατρού της Μάνκαστορ Γιουνάιτεντ. Ή το ένα ή το άλλο. Ένα από τα... τρία τελοσπάντων. Έκανε ζέστα, είχα αφήσει ανοιχτό το παράθυρο, άκουσα ένα γδούπο, δεν είχε πέσει στη γωνία του ο Μπεν Λίπερ, είχε πηδήξει στο δωμάτιο ο φίλος μου ο Φώτης. Μετά την αρχική τρομάρα, ρώτησα τι διάβολο ήθελε μεσημεριάτικα σε ξένα σπίτια («κολλητέ, δεν πιστεύω να διάβαζες “Ταρατατά” και να σε τρόμαξα» - δεν διάβαζα ακόμα Ταρατατά, για την ώρα είχε μπλεξίματα ο Ρόι της Ρόβερς) και μου το ξεφούρνισε: «Απόψε πρέπει να πάμε σινεμά και να βρούμε τρόπο να μπούμε»!..

Ενδιαφέρον άρθρο του Μίλτου του Νταλικέρη στο www.gazzetta.gr. Διαβάστε το ολόκληρο εδώ.

Τρίτη 10 Μαΐου 2011

Αφιερωμένο σε οσους μεγάλωσαν με το Μπλεκ

Για τους νεότερους πιθανότατα οι παρακάτω ιστορίες δεν σημαίνουν τίποτε, όμως σε όσους βρίσκονται γύρω στα 40 και μεγάλωσαν διαβάζοντας κόμικς στη δεκαετία του ’80, ίσως το θέμα αυτό να φέρει στο νου γλυκές αναμνήσεις από τα χρόνια της αθωότητας. Τότε που οι περισσότεροι ονειρευόμαστε να γίνουμε επαγγελματίες ποδοσφαιριστές για να σκίζουμε τα δίχτυα όπως ο Χάμις, να κερδίζουμε τίτλους και δόξα όπως ο Ρόι Ρέις ή να κάνουμε ηρωικές αποκρούσεις σαν τον Μπεν Λήπερ.

Δευτέρα 9 Μαΐου 2011

MELCHESTER ROVERS: A TRIBUTE


Which team do you support? They’ve always been your one and only right? Ever since whatever it was that occurred – your first match; seeing a cool kit on The Big Match whilst stuffing your face with Opel Fruits; copying your best mate – that sparked your lifelong love affair, this club has always held an exclusive place in your heart?

Wrong.

Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2011

Μια επιλογή που ταράζει τα νερά - 2ο μέρος

O φίλος Νίκος Νικολαϊδης έγραψε ένα εξαιρετικό μίνι βιβλίο για τη σεζόν 1971-72 του Roy of the Rovers το οποίο θα δημοσιέυσουμε σε συνέχειες. Το 2ο μέρος ακολουθεί:


Στα αποδυτήρια ο Lofty έσπευσε να υπερασπισθεί τον Noel, που όμως είχε ήδη εξαφανισθεί. Όταν αργότερα μπήκαμε μαζί με το Ben στα γραφεία δεν προσέξαμε πως ο νεαρός καθόταν στην προεδρική πολυθρόνα με γυρισμένη την πλάτη προς εμάς. Έτσι μας άκουσε να συζητάμε για το πρόβλημα της άμυνας που θα λυνόταν μόνο με μία ακριβή μετεγγραφή και προφανώς απογοητεύθηκε, αφού θεώρησε εύλογα ότι δεν είχε πολλές πιθανότητες να καθιερωθεί.

Ωστόσο η έρευνα αγοράς που επιχείρησε με πολύ όρεξη η Peny τις επόμενες ημέρες, δεν έδειχνε να οδηγεί πουθενά και σ’ αυτό συμφώνησε και ο Ben ρίχνοντας μια γρήγορη ματιά στις σχετικές προσφορές. Ο λόγος ήταν πως όλες οι ομάδες εκείνη την εποχή αναζητούσαν ταλαντούχους ποδοσφαιριστές. Τότε μου ήρθε η ιδέα να κοιτάξω τον ατομικό φάκελο του ίδιου του Baxter. Ίσως εκεί σκέφθηκα, να βρισκόταν η λύση στο πρόβλημά μας…

Σίγουρα αρκετοί φίλαθλοι θα παραξενεύτηκαν όταν με είδαν μαζί με τη μνηστή και το μέλλοντα πεθερό μου να βρίσκομαι στην εξέδρα του γηπέδου της Westbank, μεσοβδόμαδα για να παρακολουθήσω μία συνάντηση πρωταθλήματος β’ κατηγορίας.

Στόχος μας ήταν να εκτιμήσουμε τα προσόντα του σέντερ μπακ της γηπεδούχου Ralf Derry, καθώς και την δυνατότητα μετεγγραφής του στη Melchester.

Ο Ralf έδειχνε γεροδεμένο παιδί, όμως σίγουρα χρειαζόταν πολλά περισσότερα στοιχεία για να είναι απαραίτητος στην ομάδα μας. Πάντως, όποτε η άμυνά του αντιμετώπιζε πίεση, είχε καθοριστικές επεμβάσεις που αρχικά τουλάχιστον εντυπωσίασαν το Ben. Ο Derry ήταν φιλόδοξος παίκτης, με βλέψεις από ότι μας είπαν, να αγωνισθεί σε σύλλογο πρώτης κατηγορίας και αυτό διακρινόταν στο παιχνίδι του. Όμως παρά τις προσπάθειες του κάτι έλειπε για να τον χαρακτηρίσουμε κατάλληλο για τη Rovers. –« Του λείπει ο Baxter. Έπαιζαν μαζί ως ερασιτέχνες και από τότε που χώρισαν δεν πέτυχαν να διακριθούν ιδιαίτερα. Ο ένας είναι απαραίτητος στον άλλο», είπα βασισμένος στα στοιχεία που είχα μελετήσει. Και ο Ben συμφώνησε μαζί μου. –« Παραείναι έξυπνες οι ενέργειες του για τους υπόλοιπους συμπαίκτες του» παρατήρησε, ενώ το παιχνίδι εξελισσόταν ακόμη.

Μετά τη λήξη, βρεθήκαμε στα αποδυτήρια του γηπέδου για να συζητήσουμε τις λεπτομέρειες. Ο Derry εμφανίσθηκε ενθουσιασμένος με την προοπτική να υπογράψει στους «Rovers» –«Και βέβαια δέχομαι» είπε. «Είναι ευκαιρία να παίξω πάλι με το Noel. Τα πηγαίναμε μια χαρά οι δυο μας!». Ο πρόεδρος της Westbank δεν είχε αντίρρηση και έτσι μέσα σε λίγα λεπτά δώσαμε τα χέρια. Επιστρέφοντας στο Melchester σκεφθήκαμε να πάμε κατευθείαν στο σπίτι του Baxter για να του ανακοινώσουμε τα ευχάριστα.

Η σπιτονοικοκυρά του που μας άνοιξε είχε εντούτοις αναπάντεχα νέα. –«Δεν τον έχω δει από χθες. Μου άφησε όμως αυτό το γράμμα για σας…» Διαβάζοντας το περιεχόμενο ο Ben σχεδόν χλόμιασε. –« Γράφει ότι αποφάσισε να εγκαταλείψει οριστικά το ποδόσφαιρο και πάει κάπου να σκεφθεί για το μέλλον του».

Την επόμενη, ο Derry κατέφθασε χαρούμενος στα γραφεία μας αλλά μόλις έμαθε από την Peny τα συμβάντα περίπου απογοητεύθηκε. Ο Noel του είπα, είχε αγοράσει πρόσφατα ένα τροχόσπιτο και μ’ αυτό αναχώρησε προς άγνωστη κατεύθυνση. Έτσι τα πράγματα περιπλέκονταν ενόψει του δεύτερου αγώνα της ομάδας, εκτός έδρας. Ο Ben είχε αποφασίσει να καταρτίσει την ενδεκάδα ακριβώς την τελευταία στιγμή, ελπίζοντας ότι θα ξαναγύριζε ο «εξαφανισμένος» παίκτης. Όλοι μας απορούσαμε με τη στάση του. Η μετεγγραφή του Ralf Derry είχε μεταδοθεί από όλα τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα και είχε γραφτεί στις εφημερίδες. Εκείνος δεν είχε ακούσει τίποτα;

Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2011

Μια επιλογή που ταράζει τα νερά


O φίλος Νίκος Νικολαϊδης έγραψε ένα εξαιρετικό μίνι βιβλίο για τη σεζόν 1971-72 του Roy of the Rovers το οποίο θα δημοσιέυσουμε σε συνέχειες. Το 1ο μέρος ακολουθεί:

Το Φθινόπωρο του 1971 βρισκόμουν σε μία ιδιαίτερη κατάσταση όσον αφορούσε στα προσωπικά μου, καθώς η μνηστή μου είχε αντιληφθεί την απόλυτη προσήλωση μου στις υποχρεώσεις της ομάδας και αυτό ήταν δυνατό να επηρεάσει καθοριστικά τη σχέση μου μαζί της. Για πρώτη φορά στα αρκετά χρόνια της γνωριμίας μας χρειαζόταν να προσπαθήσω πολύ για να κρατήσω τις αναγκαίες ισορροπίες, σε μια ηλικία (ήμουν τότε σχεδόν 32 ετών) που άλλοι είχαν δημιουργήσει ήδη οικογένεια.

Βέβαια το γεγονός ότι το νέο μου σπίτι είχε πια ετοιμασθεί στα προάστια της πόλης, έδινε και στους δυο μας την δυνατότητα μελλοντικής συμβίωσης και ενίσχυε τη βεβαιότητα για μια κοινή πορεία.

Αλλά και οι Rovers βρίσκονταν σε δύσκολη καμπή, αφού μετά από μία εποχή μεγάλων διακρίσεων είχε φθάσει η κρίσιμη ώρα της ανανέωσης. Δύο- τρεις νέοι παίκτες που είχαν προωθηθεί στην βασική ενδεκάδα τις προηγούμενες χρονιές διεκδικούσαν πλέον τη μονιμοποίησή τους στο αγωνιστικό σχήμα, ενώ η αποχώρηση δύο βασικών αμυντικών προκαλούσε επιπρόσθετη ανησυχία.

Κι όλα αυτά με απασχολούσαν ακόμη και τη στιγμή που χάζευα την καθιερωμένη ομαδική φωτογραφία της ομάδας, ενόψει της νέας περιόδου 1971-72, που θα χάριζα στην Penny για να κοσμήσει το γραφείο της , αυτό της γραμματέως του συλλόγου.

Όρθιοι πόζαραν οι Taffy Morgan (γυμναστής), Eddie Eager, “Chalkie” White, Chris Dylan, Tubby Morton, Lofty Peak, Goeff Giles, Ben Galloway (μάνατζερ) και καθιστοί οι Terry West, “Blackie” Gray, εγώ, Jumbo Trudgeon, Vernon Eliot και Andy Croydon, το σύνολο δηλαδή του έμψυχου δυναμικού της πρώτης ομάδας.

« Γιατί λείπουν από το πλάνο οι Cooper και Millar ;» διερωτήθηκε η Penny και τότε της γνωστοποίησα την απόφαση τους να εγκαταλείψουν το ποδόσφαιρο για να ασχοληθούν επαγγελματικά με την αρχιτεκτονική!

Το αστείο στην υπόθεση ήταν πως αφορμή για την επιλογή εκείνη των δύο παικτών είχε σταθεί η κατασκευή του νέου μου σπιτιού. Καθώς η οικονόμος μου μας υποδέχθηκε για ένα τσάϊ, η Penny βρήκε την ευκαιρία –σα γυναίκα- να παρατηρήσει τη διακόσμηση του σαλονιού. –«Όλα τα πρόβλεψαν ο Cooper και ο Millar όταν συμβούλευσαν το Ρόϋ να εξοπλίσει αυτό το σπίτι»

είπε η κυρία Tanner και τότε σκέφθηκα πως η επιθυμία μου είχε γίνει η αιτία να χάσουμε δύο έμπειρους παίκτες…

Στην πρώτη προπόνηση της χρονιάς ο Ben μου δήλωσε ότι είχε σκοπό να χρησιμοποιήσει σαν αριστερό ακραίο αμυντικό το 19χρονο τότε Noel Baxter, που τα είχε καταφέρει περίφημα την προηγούμενη σεζόν με την αναπληρωματική ομάδα. Καλωσόρισα το νεαρό και του ευχήθηκα να εκμεταλλευτεί οπωσδήποτε τη σπουδαία ευκαιρία που του παρουσιαζόταν.

Ωστόσο οι οπαδοί μας φάνηκαν ιδιαίτερα ανήσυχοι στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος, όταν υποδεχθήκαμε τη Milboro. Θυμάμαι ότι ξεκινήσαμε επιθετικά, με πολύ καλή απόδοση στα πρώτα λεπτά του παιχνιδιού, έως ότου ήρθε η στιγμή να δοκιμασθεί και η άμυνά μας. Καθώς λοιπόν ο Baxter προσπαθούσε να «μπει» στο ματς, βρέθηκε μπροστά σε ένα απρόβλεπτο εμπόδιο, την υπερπροστασία του Lofty Peak!

Ο γιγαντόσωμος σέντερ χαφ μας θεωρούσε σκόπιμο να βρίσκεται συνεχώς δίπλα του και να επεμβαίνει ακαριαία σε κάθε φάση, περιορίζοντας του όμως έτσι τις πρωτοβουλίες. Ώσπου, το κακό έγινε! Σε μία επικίνδυνη κατεβασιά των αντιπάλων μας, οι δύο τους συγκρούσθηκαν και το αποτέλεσμα ήταν να επωφεληθεί ένας παίκτης της Milboro, που «κεραυνοβόλησε» από κοντά το δύστυχο Tubby!

Μάλιστα οι αποδοκιμασίες των φιλάθλων μας που δεν είχαν δει με καλό μάτι την αλλαγή στο αμυντικό σχήμα της ομάδος, ήταν τόσο έντονες που χρειάσθηκε η επέμβασή μου για να συγκρατήσω τον οξύθυμο Giles, πριν τα βάλει με όλο τον κόσμο. Ζήτησα παράλληλα από τον Peak να ελαττώσει τις επεμβάσεις του προς την αριστερή πλευρά, έτσι ώστε να ελευθερωθεί ο Noel από την ασφυκτική του παρουσία.

Το άσχημο ήταν πως δεν υπήρχε ο απαραίτητος χρόνος για την προσαρμογή των παικτών και έτσι η οπισθοφυλακή μας έδειχνε να έχει περίπου…τα χάλια της! Στην επόμενη κιόλας φάση ο Baxter κοντρολάρισε τη μπάλα άψογα, όμως η πάσα του προς το Lofty –που είχε αλλάξει θέση- ήταν κακή και μοιραία δεχθήκαμε και δεύτερο τέρμα… Μη χάνοντας άλλο χρόνο άσκοπα, ο Ben έσπευσε να αντικαταστήσει το Noel με τον αναπληρωματικό White. Επίσης τράβηξε πίσω τον Croydon, σε μία προσπάθεια να συμμαζέψει τα πράγματα, όμως δυστυχώς η κατάσταση δεν άλλαξε. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του Chalkie να «βουλώσει» τα κενά, το αποτέλεσμα παρέμεινε ως τη λήξη. Είχαμε χάσει τον πρώτο αγώνα της περιόδου και μάλιστα εντός έδρας !

Τετάρτη 2 Φεβρουαρίου 2011

Ρόϋ Ρέης, ο λατρεμένος παλιόφιλος της εφηβείας μας


Άρθρο του αγαπητού φίλου Νίκου Νικολαϊδη:


O Ρόϋ Ρέης, ο λατρεμένος παλιόφιλος της εφηβείας μας, συντρόφευσε δυο τουλάχιστον γενεές αναγνωστών, που μέσα από τις σελίδες των αγαπημένων τους εντύπων ονειρεύονταν να του μοιάσουν στους αγωνιστικούς χώρους
αλλά και να εφαρμόσουν τις αρχές που απλόχερα τους δίδαξε.
Είτε τον έλεγαν "Roy of the Rovers", "Rob Van De Rovers", ή απλά "Ρόϋ", η απόλαυση ήταν ίδια σε κάθε γωνιά της γης, όπου είχαν την τύχη
να τον διαβάζουν οι φίλοι του ποδοσφαίρου.

Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011

ΡΟΥ ΡΕΗΣ – ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΚΙ ΟΜΩΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟ!


"Την Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου του 1971, ο Ρόυ Ρέης έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Μαζί του καταφθάνει και ολόκληρο το επιτελείο της Μέλτσεστερ! Η κορυφαία ποδοσφαιρική ομάδα που γνωρίσαμε στα Ελληνικά κόμικς, δεν εμφανίζεται όμως στο Ζαγκόρ του κ. Ανεμοδουρά, όπως ίσως οι περισσότεροι νομίζουν, αλλά ταυτόχρονα σε δύο διαφορετικά κόμικς, δύο διαφορετικών εκδοτικών οίκων, με δύο διαφορετικές ιστορίες και δύο διαφορετικούς τίτλους!!! Είναι η πιο απίστευτη ιστορία που διαδραματίστηκε ποτέ στα εικονογραφημένα μας, με διαφορά από όλες τις άλλες, αφού όλα αυτά που διαδραματίστηκαν, συνέβησαν ταυτόχρονα κυριολεκτικά!!! Δηλαδή την ίδια ακριβώς ημέρα!!!"

Διαβάστε περισσότερα στο εξαιρετικά ενδιαφέρον άρθρο του Γιώργου Κοσκινά εδώ